Metoda Gordona
Z grupy metod opartych na zdyskontowanych przepływach pieniężnych największą popularność zyskało podejście wykorzystujące model Gordona. Wyznaczanie kosztu kapitału własnego przy pomocy tej metody bazuje na szacunkach przewidywanych wartości przyszłych dywidend. Zakłada się kontynuację działalności spółki w bliżej nieokreślonym długim horyzoncie czasowym oraz ciągły i stały jej rozwój przekładający się na wzrost zysku a w konsekwencji wartość wypłacanych dywidend. Zgodnie z modelem Gordona koszt kapitału własnego wyznacza się następująco[1]:
$$k_{s}=\frac{DPS_{t}}{P_{0}+g}$$
gdzie:
$$DPS{t}$$ | - oczekiwana dywidenda na akcję na końcu podokresu t, |
$$k_{s}$$ | - koszt kapitału własnego, |
$$P_{0}$$ | - obecna cena akcji, |
$$g$$ | - zakładany stały przyrost wartości dywidend w ujęciu procentowym. |
[1] Por. np. E.F. Brigham, Podstawy zarządzania finansami, t. II, PWE, Warszawa 1997, s. 20-22.