Metoda „dochodu z obligacji z premią za ryzyko”
Metoda „dochodu z obligacji z premią za ryzyko” polega na powiększeniu stopy zwrotu wymaganej przez wierzycieli (wyrażonej jako oprocentowanie długu) o premię wynikającą z faktu, że dawcy kapitału własnego ponoszą wyższe ryzyko swoich inwestycji. Zwykle premia ta wynosi ok. 2-5 punktów procentowych[1]. W związku z powyższym formuła na oszacowanie kosztu zwykłego kapitału własnego metodą „dochodu z obligacji z premią za ryzyko” przyjmuje następującą postać:
$$k_{s}=R+P_{r}$$
gdzie:
| $$R$$ | - oprocentowanie długu, |
| $$P_{r}$$ | - premia za dodatkowe – w stosunku do ryzyka ponoszonego przez wierzycieli – ryzyko inwestycji w akcje, |
| $$k_{s}$$ | - koszt kapitału własnego, |
[1] Por. tamże s. 260-262; Autorzy powołują się między innymi na wyniki badań Charlesa Benore, który ankietował inwestorów instytucjonalnych pytając ich, jakiej premii ponad rentowność obligacji danej spółki oczekiwaliby, żeby uznać inwestycję w akcje tego podmiotu za równie atrakcyjną co w jego obligacje. W jednym z badań przeprowadzanych według takiej procedury średnia wartość premii podawanej przez respondentów wyniosła 3,6 punktów procentowych.
Opiekun merytoryczny
Serwisy partnerskie
