Aby uzyskać pełną wartość przedsiębiorstwa, obok wyznaczenia wartości obecnych:

• wolnych przepływów pieniężnych z okresu szczegółowej prognozy,
• wartości rezydualnej,

należy również uwzględnić posiadane przez firmę aktywa, które w powyższych wartościach nie zostały uwzględnione. Walorami takimi mogą być obecne w przedsiębiorstwie na moment dokonywania wyceny np.:

• środki pieniężne i ich substytuty (krótkoterminowe papiery wartościowe) powyżej wartości potrzebnych do prowadzenia działalności operacyjnej,
• niektóre finansowe składniki majątku trwałego,
• inne składniki majątku nieoperacyjnego jak np. posiadane grunty, patenty, licencje.

Podkreślić w tym miejscu jeszcze raz należy, że jeżeli powyżej wymienione składniki zostały uwzględnione w wolnych przepływach pieniężnych, nie należy ich po raz drugi wykazywać w nieoperacyjnym majątku spółki.

Ostatnią korektą przed obliczeniem wartości przedsiębiorstwa jest wyznaczenie wartości zadłużenia na moment dokonywania wyceny. Jak już wspomniano, uwzględnia się w tym miejscu jedynie zobowiązania oprocentowane. Nie są uwzględniane inne zobowiązania krótkoterminowe, takie jak np. zobowiązania wobec dostawców, gdyż one wykazane są w wolnych przepływach pieniężnych jako element kapitału obrotowego netto. Podobnie nie uwzględnia się zobowiązań z tytułu podatku dochodowego, gdyż są one uwzględniane w wyznaczanym hipotetycznym podatku dochodowym. Z drugiej jednak strony, powinno się uwzględnić również potencjalne zobowiązania z tytułu „przegranych” procesów sądowych, czy grożących firmie odszkodowań.[1] Mając wyznaczone wszystkie elementy składowe można – za pomocą przytoczonego na początku prezentacji metody DCF – wzoru wyznaczyć już łatwo wartość przedsiębiorstwa.