Pełna ocena obecnego i przyszłego stanu mikrootoczenia wymaga także oceny relacji uczestników sektora z dostawcami i odbiorcami. Zbyt silne uzależnienie od dostawców lub odbiorców, będące np. rezultatem ich monopolistycznej pozycji lub przechwytywania znacznej marży, ma zdecydowanie negatywny wpływ na przedsiębiorstwo.

Wnikliwa analiza w tym zakresie służy nie tylko ocenie atrakcyjności sektora, ale stanowi ważną przesłankę w ewentualnych strategiach integracji pionowej (czyli włączenia do przedsiębiorstwa działalności dotychczas prowadzonej przez jego dostawców lub odbiorców).

W praktyce przedsiębiorstwo korzysta z produktów i usług dostawców działających w różnych sektorach (np. producent samochodów jest klientem wytwórców stali, opon, elektroniki, szyb itd.). Pierwszym etapem będzie więc wyszczególnienie najważniejszych dostawców i ich udziału w całości dostaw (wyrażonego jako procent całości wydatków przedsiębiorstwa przeznaczanych na dostawy). 

W celu określenia siły oddziaływania dostawców przeprowadza się analizę następujących zasadniczych czynników:

• relacji podaży i popytu,
• stopnia koncentracji sektora dostawcy,
• ostrości i rodzaju walki konkurencyjnej w sektorze dostawcy,
• uzależnienia jakości produktu danego przedsiębiorstwa od jakości wyrobu dostawcy,
• niepowtarzalności wyrobu dostawcy,
• łatwości i kosztu zmiany dostawcy,
• możliwości integracji pionowej.

Mała grupa dostawców o dużych udziałach w rynku ma większą możliwość dyktowania warunków przedsiębiorstwu niż duża ilość rozproszonych firm. Z tego względu siła przetargowa przedsiębiorstwa jest tym większa im mniejszy stopień skoncentrowania sektora dostawców.

Tak jak w wypadku analizy konkurencji, również przy analizie oddziaływania dostawców należy określić ostrość i rodzaj walki konkurencyjnej.